انواع برنج خارجی و مشخصات آنها
انواع برنج خارجی
برنج‌های خارجی انواع مختلفی دارند:
برنج باسماتی که نوعی برنج دانه‌باریک، بلند و کشیده است و بوی بسیار مطبوعی دارد و در دامنه‌های هیمالیا از بنگلادش تا هند کشت می‌شود.
برنج دانه‌درشت که اغلب در جنوب شرقی آسیا کشت می‌شود و بعد از طبخ، دانه‌ها به‌راحتی قابل تفکیک هستند و حالت نشاسته‌ای ندارند.
برنج یاسمن که مخصوص تایلند است و دانه‌های بلند و کشیده‌ای دارد و رایحه ملایم آن برای تهیه انواع غذاهای با ذائقه آسیایی بسیار مناسب است.
برنج دانه کوتاه از انواع دیگر برنج‌های خارجی است که فرم بیضی کوچکی دارد و پرنشاسته است و اغلب در کره و ژاپن کشت می‌شود. این نوع برنج چسبنده بوده و در صورت پخته شدن همه دانه‌ها به هم می‌چسبند و مخصوص تهیه غذاهای ژاپنی است.
برنج گلوتین که به صورت سفید و سیاه در بازار موجود است، محصول شمال تایلند و کشور لائوس است و هنگام طبخ، کوچک و نیمه‌شفاف می‌شود، البته برخلاف نام این نوع برنج، گلوتین در ترکیب آن وجود ندارد و بسیار پرنشاسته است و از آن به عنوان برنج چسبناک یا شیرین یاد می‌شود.
تنها تفاوت برنج گلوتینی سیاه با نوع سفید این است که در نوع سیاه، لایه آخر سبوس روی دانه برنج باقی می‌ماند و باعث ایجاد طعم خاص در برنج می‌شود که در تهیه انواع غذاها یا دسرهای اندونزی، تایلند، فیلیپین و برمه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قابل ذکر است که بیشترین برنج وارداتی ما از کشورهای هند، پاکستان، تایوان، بنگلادش، چین و تایلند تامین می‌شود.
مریم